Vurguncu.... Şiiri - Hidayet Doğan Osman ...

Geldi yoksul bir adam,Ahmet bin Hadraveyh’e,
Fakirim öksüz hemde,çare göster derdime,
Getir dedi mübarek,yazıver meslekleri,
Bir torbaya koyuver sen,yapılan tüm işleri.

Geldi bir gün huzurda,elinde vardı torba,
Mübarek şeyh daldırdı,kağıt doluydu torba,
Yazılıydı kağıtta,çıka çıka vurguncu,
Dedi garip kimseye,senin nasip Vurguncu,

Şaşırdı adam önce,boyun eğdi hemence,
Böyle uygun gördüler,yaparım dedi bende,
Geldi Haramilere,katılsam ben sizlere,
Kabul ederiz ama,uyar isen bizlere.

Kaldı bir kaç gün orda,oldu sanki eşkiya,
Çıktı ordan bir kervan,saldırdılar kervana,
Kervanda vardı zengin,yakaladı eşkiya,
Reis dedi yoksula,kes başını baltayla.

Duraksadı gariban,Reis haksızlık yapar,
Masumdur zengin tüccar,Allahım bana sorar,
Eşkiyanın Reisi,haydi kesiver başı,
Yapmaz isen git burdan,ayıralım yolları.

Sıyırdı kılıncını,çaldı hemen Reise,
Dağıldı eşkiyalar,Reisleri ölünce,
Kurtuldu orda kervan,şükür etti Allaha,
Memnun olmuştu zengin,onu boğdu altuna.

Hikmet vardır her işte,takdir etmiş ezelde,
İnsan tercih etmeli,hayırlısı ne ise,
İstemeli helali,haram sokar ateşe,
Geçici handır dünya,girer insan ateşe.

20.11.2014//KIRIKKALE