Vurgun yemiş bu yürek..
Nasil katlanır yokluğuna..
Zormuydu katlanmak bana..
Alıştıramazsın beni yokluğuna..
Daglanmış cigerimle..
Kapına dayanmak geçsede içimden
Vurgun yemiş bu beden..
Tenine dokunmama..
Alışamadan daha kokuna..
Bırakıp ta gittin ya...
Vicdanın el vermesede..
Yüreğin yok dese.
Sonuçta gittin ya..
Ve. Beni mahkum ettin yokluğuna..
Devem ediyorsun hala..
Hüküm yemiş bu gönlüme..
gönül gardiyanlıgına...
Kayıt Tarihi : 21.5.2015 13:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşit Nerkiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/21/vurgun-yemis-bu-yurek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!