Vurgun Şiiri - Ahmet Bahçevan

Soyunduğum kirli bir yazdı
bir yanım çocukların acemi uçurtması
öbür yanım hüzün biriktirme telaşında
geçiyorum doğanın doğurganlığından
utanarak kısır kalmış yanlarımızdan

temmuza bağışlarken Muğla’yı
düşlere belenmiş uykularda
yollar nazlı gelinin gerdanlığı
Viranşehir yollarının inadına

halen dost merhabalarıyla
dalgalanıp Kekova
şavkıyor içimize mavi mavi
Balıkçının o bilge gülümseyişi
Köyceğiz işte
Dalyan’ın gizemli armağanı
kaya mezarları ki
doğanın göğsünde tarih nakışı

ve açılıyor sessizliğin yelkeni
Akdeniz sarmaş dolaş Ege’yle
özgürlüğün kanat çırpan esintisi
gizli dirimlerin göğünde
artık ne çatık kaşlı bulutlar
ne de vurgun yemiş umutlar..

Köyceğiz / 1976