Vurgun Şiiri - Nihat Gülle

İçime ılgıt ılgıt akan bir kaynak suyusun
Ruhumda yanan kükreyen bir volkansın
Sesin berrak sular kadar serin mi serin
Nefesin aşkla akan şelaleler kadar sıcak senin
Gülünce gözlerinin içi gülüyor benim canım güzelim
Ah benim şimal yıldızım,ruhu özelim
Yakıyor tenimi senin bitmeyen özlemin
Bu yürek var ya bu yürek senin eserin
Gözlerimde bir damla gözyaşıdır sevdan
Sevdanın izini süren yüreğimdedir senin sedan
Bir ahusun aslanın önünden kaçan çöllerde
Bir kuğu gibi süzülürsün yemyeşil göllerde
Sen bir nehirsin akıp durursun yüreğime
Senden bir hatıra kaldı şu ömrü nazenime
Bir gonca gülsün,açılırsın gönlümde sonsuzluğa
Bir fidansın körpecik,dayanamazsın susuzluğa
Bir deryadır gözlerin derinliklerinde boğulduğum
Bu kaçıncı ölümdür bakışlarında vurgun yediğim
Saçların rüzgarda esen bir sevda yelidir maralım
Dudakların içimde açılan bir gonca güldür edalım
Seni anlatmak şiirlere,seni yazmak şarkılara ne mümkün
Ruhumda bir esinti,bir rüzgar misali kaldı kokun
Sevda masallarıma konu olmuş,o gülen yüzün
Yüce ruhlardan alınmış sanki,senin o asil özün

Nihat Gülle
Şair ve yazar