Taş kaynatıp tencerede,
İşsiz eşini beklerken pencerede,
Annelerin avuttuğu yavruları,
Vurgula ey insanlık..
Afrikada beş kilo beş yaşında çocuğu,
Tröstün yirmi derecede giydiği gocuğu,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
bazen souyorum
bu dünya bu hale nasıl geldi
sonra diyorum
vurdumduymazlıktan
kötü tükenmez biliyorum
ama iyi de tükenmez
ve dünya bu hale geldiyse mutlaka bu iki zıt tarafın eşitliğini bozan birşeyler var
işte onun adı vurdumduymazlık
insanları bilinçli bir şekilde gerçekleri haykırmaya çağırmak gerek yaptığınız gibi
kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta