VURDUN GÖNÜL TELİME
Ey benim can dostum her dem seni anmaktan
Ömrüm tükenir kahrolur ağlarım her an
Efsane değil, ruhumdasın nigahınla, melalinle
Mecalim yoktur inkara bi- çare ah-ı figandan
Takat mı kalır gözlerin derdiyle halim yaman
İçtiğim meydeki kadehimdesin cemalin o an
Nağmenle çalkalanıp durulan gönül telime
Aşk mızrabınla vurdun, ilhamınla yoğruldum şu an
Bırak bana feryadımı git artık dikenli yolumdan
Son şarkısını söyledi acıyarak teliyle keman
Unutayım seni yine yetmez mi figanım güle güle
Hülya bahçende çiçeklerinle ol kendine bak aman
SABİHA SERİN
Araştırmacı Yazar
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 06:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!