Ne kadar vurdumduymaz bir sevda bu…
Ne dayanılmaz bir susuş…
Cümlelerim içime dökülüyor soran yok
Susturuyorum çığlıklarımı duyan yok
Söylemeliyim içimdekileri ama biliyorum buna hakkım yok
Hep sanadır susmalarım çağlarken içimde sözcükler
Yolunu bilmeyen seyyah misali geziyorum bu bilinmezlik içinde
Nedir bu sence ya da kimdir? ? ?
SENİ SEVİYORUM MU? ? ? Ben bunu senden hiç beklemedim ki! ! ! !
Bir gemi var ortada sığınacağı limanı yok…
Yeni doğmuş bir bebek var.. Kucağına alacak annesi yok…
Yaşlı bir amca var bir köşede… Ne geleni ne de gideni yok…
Yokluk mu yoksa bütün bunların anlamı
Peki yokluklar içindeysek neden sevgi demişiz adına
Kimi sevmişiz Neyi sevmişiz…
Hep böyle midir bizim sevmelerimiz
Yok mu oluruz seveyim derken ya da severken
Kendi haline bıraktım senin sevgini
Kimbilir sevgi demek bile hatadır belki de
Adı yok.. Adresi yok… Limanı yok.. Kucağı yok…
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 08:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!