Şerefsize can adıyor tapıyor,
Yakın kardeşine nispet yapıyor,
Kıyametse böylelerden kopuyor,
Sözüm yalakçıya vurdum duymaza.
Öküz gibi saman yiyip sap sıçar,
Hem kendini bilmez hemde çok naçar,
Düşmana kucak açar dostundan kaçar,
Sözüm yalakçıya vurdum duymaza.
Yalakçı üç kuruşa çırpınıp durur,
Onun sayesinde itler vurgunu vurur,
Kör olmuş gözleri kalmamış gurur,
Sözüm yalakçıya vurdum duymaza.
Namert sofrasından bir lokma yutmam,
Dost dururken şerefsizi hiç tutmam,
Yalakçının yaptığı işleği unutmam,
Sözüm yalakçıya vurdum duymaza.
Bunlar her olur olmazdan akıl alanlar,
Düşman tutan eşten dosttan ne anlar,
Veysel derki çoktur böyle insanlar,
Sözüm yalakçıya vurdum duymaza.
Tel:05379590555
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 15.5.2013 21:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!