Vurdu yelin Şiiri - İsmail Koca

Dallarıma vurdu acı bir poyraz
Kırıldı kanadım tutmuyor elim
Bu nasıl lodostu dinmiyor biraz
Tersine çevirdi dönmüyor dilim

Doğmuyor güneşim küstürmüş bilmem
Düşmez ayın şavkı darılmış bilmem
Görünmez yıldızım kırılmış bilmem
Cefa çeken benim görünmez halim

Toprağım kurumuş suyuna hasret
Irmağım coşmuyor açmaz basiret
Batıyorken gemim uzaktan seyret
Gözden akan yaşa gönülden selim

Yağmurun düşmüyor kara toprağa
Ekinim tutmuyor girilmez bağa
Gönül gelinciği açmıyor dağa
Sevdasız tarlayı seyyah edelim

Fizani can aşka ömrünü dökmüş
Derilmez bahçesi eşiği çökmüş
Sevda tufanıyla yüreği sökmüş
Bu aşkın yolunda solmasın gülüm