Vur Gitsin Beni Şiiri - Ekrem Yiğit

Yine alevlendi,bağrımdaki aşkın ateşi,
Bedenim toprağa,koy gitsin benim,
Hayalin bir sülüet,kaldı beynimde,
Hançeri kalbime,vur gitsin benim.

Doğada bir çiçek,kırda böcektim,
Dağ taş debelendim,çok acı çektim,
Dayanacak hal kalmadı,işte diz çöktüm,
kılıcı boynuma,vur gitsin benim.

Yaralarım azdı,sızım dinmiyor,
Dizim tutmaz oldu,gözüm görmüyor,
Zalim felek bana,aman vermiyor,
Bağrıma ateşi,sal gitsin benim.

Bir deri,bir kemik kaldı bedenim,
Hal soran kalmadı,bilmem nedenin,
Ben miyim tek sana,biyat edenin,
Adımı defterden,sil gitsin benim.

Damağım kurudu,dilim dönmüyor,
Ateşin kavurdu,gel gör sönmüyor,
Taşlaşan o kalbin,halden bilmiyor,
Ölmeden mezara,koy gitsin beni.

Közümü söndürüp,küle çevirdin,
Sözde darı sayıp,yele savurdun,
Susuz çöller gibi,her gün kavurdun,
Yiğit'im sellere, at gitsin beni.
05.09.2016