VUKÛÂT VAR
Yine bir kış mevsimi, son yapraklar düşüyor
Kimileri ekmeğini, muhtaçla bölüşüyor
Kırık dökük bir kapı, önünde küçük çocuk
Kıpkırmızı ayağı, bu soğukta üşüyor
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta