Vücut ve Kalp Şiiri - Yağız Şimşek

Bir çocuk gördüm bugün,
Ayağım diye ağlayan.
Düşüp ayağını incitmiş.
Ayağının acısı geçer çocuğum.
Dua et kalbin incinmedi.
Şayet incinseydi,
Emin ol geçmezdi.
Hafiflerdi, hatta unutulurdu.
Ama unutulmuş şekilde ruhunda,
En kuytu köşede yaşamaya devam ederdi.
Sonra bir gün hatırladığında,
Tekrar sızlardı ince ince.
İnce ama oldukça da sert.

Ablaları teselli ediyordu çocuğu,
“ Ağlama kardeşim,
Bak şimdi oyun yerine gidiyoruz.”
Hadi yine iyisiniz küçük kızlar,
Bugün küçük çocuğun küçük ayağını,
Oyun yeri, biraz buz ve bolca sevgiyle tedavi edeceksiniz.
Ama bir gün kalbi kırıldığında,
Bu kadar kolay olmayacak.
Kalp gözle görülmez,
Elle tutulmaz.
Soyutu nasıl tedavi edeceksin ki?
Ancak kendi isterse unutur.
Bunun içinde yerini daha güçlü bir duygunun alması gerekir.
Ne buz, ne oyun yeri, ne de sevgi.
Tedavinin şifresi kalbin kendisi.