Tüm gözler hakikat ile beslenir
Kalp derinliklerinden nefeslenir
Dinlemez kimseyi, kendince akar
İç neyse, dışa vurur öyle bakar.
Sözler söylenir, mecburen olur laf
Palazlanır varsa, taraf tutan saf
Gaf yapan, destek görür adamından
Vucut dili, beslenir endamından.
Bu uğurda ilerleyen makul zat
Kurnaz olup alır, ödülü lüks kat
Tekdüze yaşamlar çok sıkıcıdır
Renklisi sınır tanımaz yıkıcıdır.
Utan dedim, utanacak yüz yoktu
Çevresinde, kendi benzeri çoktu
Tüm insanlar olmuş, taklitçi hayvan
Tek tük adam var has, tadı çok yavan.
Ot ile otçul et hazırlar kurda
İşkence yaşanır, dönen bu turda
Şer odakları, karatmış gözünü
Her ortamda geçiryor sözünü.
Kayıt Tarihi : 6.3.2008 16:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selim Temiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/06/vucut-dili-st.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!