Vucudum Şehrine

VUCUDUM ŞEHRİNE

Vucudum şehrine, girdim gezerim
Bulamam ben beni, kayboldum turda
Asırlar yolumdur, yürür giderim
Bulamam ben beni, yalan dünyada

Seyranı göz ile, başımda duman
Yaşarken kendimden, diledim aman
Nefsime uymam-ya, iblis pek yaman
Kandırdılar beni, başım belada

Vucudum yaradır, Eyüp misali
Derdim çok derindir, yoktur emsali
Bıçak neden kesmez, koç İsmail'i
Sınadılar beni, can pazarında

Eyüp gibi çile, çektim yoruldum
Yusuf gibi, zindanlara konuldum
Yunus gibi deryalara savruldum
Buldular vucudum, balık karnında

Yol-u yol eyledim, dost bildim vardım
Yaban kapısını, bin kere çaldım
Dost-un hanesinde, eğlendim kaldım
Aradım kendimi, eren yurdunda

Sabrettim belaya, dertle uyuştum
Musa ile tur-a, vardım buluştum
Hak’ka iman-ımı, arz edip sundum
Unuttum kendimi, ruhum huzurda

Nice canlar geldi, bu handan geçti
Kimi ağu, kimi bal şerbet içti
Kimi zalim oldu, göğ ekin biçti
Buldum ben kendimi, ince hesapta

Uzunca bir yol var, milyarca yıllar
Sonsuza göç eyler, tüm giden canlar
Serilir toprağa, akınca kanlar
Uyanırım bir gün, üfrülen surda

Kul Seyyah’a sordum, bu neyin nesi
Yaşamaya kalmaz, Kul-un hevesi
Bir gün tartar beni, hak terazi-si
Bulurum kendimi, hassas mizanda.

Tahsin Şahin (Kul Seyyah)