Volümtrakman Şiiri - Seyfi Karaca

Otobüs duragina kadar gider dönerdim
Sehrin bittigi, daglarin tepelerin basladigi
Tavanlardan sarkmis yorgun salinimli avizelerden
Pancurlarini kaldirir kaldirmaz gün isigina dagilip yayilan odalardan
Ulu cinarin oldugu ve durdugu zirve yamaclarindan yukariya
Kir cicekleriyle konusup öpüsmeden evvel, her gidisimde her birini sayardim
Iki dört sekiz
On bir, bir de horoz oniki bir de kedi
Onüc
Horozla kedinin civar yöresindeki sayisi sabit
Onbir taneydi keyfinin kahyasinda serpilmis yayilmis tavuklar..
Lal renginde kizilcik agaclari henüz
Hareketsiz kimiltisiz bekleyip duran sokak lambalarinin
Aksama yer bakip sazli sözlü meyhane havasi buluncaya kadar
Galeriden gelecege köse bucak
Hersey herseye digerinden sinmis bulasmis
Inip cikmalarda dam kiremit, yer sofrasi nisan mesaisiydi
Cifti cubugu horozu tavuguyla,
Amma var bak ki, notasi kaymis
Nefesi durmus
Sesi solugu suskuna tellal bozuk bir düdük gibiydi
Ordan buraya yazlik sinemasini kapatmis dagitmis
Tam da ertesi bahara bu zaman
Vokalist lokal ve gazino insan ..

Nisan / 22