ses getiren anlarımdan yalnızlığa…
“bir sen olmalıyken düşümde,
bir acı kaplamalıyken sessizliğimi,
yaşanmamış acılar kadar kutsal,
yaşanmışlıklar kadar hüzünlü,
yeni talar yeni hayatlar...
bir gece başlayan yaşamlar...
kendimi bulduğum sende yeni bir ben...
hayat bir akış,
ama sonu ve başı nerede olduğu asla bilnmeyen...
Tinsel bir histerik gezegeniyim ben
Yok olanlar
Yok olmuşluklar
Ve yok olacaklar topraklarım
Tenim biraz daha buruşmaya başladı
Yazdıklarımda gerçekten! içtenim
Her şeyimde bir sahtelik ve riyakar bir karşıtlık var
Çarpık düşüncelerimi rahibe cümlelerle empozeleyişim
-marjinal ötesi bir uyuşturucudur, aşk
-aşk içi tamamen boş, dışı haz
geceleyin parlak ışıklar arasındalar,
bakıyorum da ne kadar mutluluar? !
kimi el ele yine gezmeye,
kimi kol kola gezmekten bir yineliğe,
uçurumun kenarında masumiyet,
yükseklik kadar günahlık,
dibinde seni bekleyen bir melek,
kendini atmaya yeltenişin,
aslında korkmak,
doyasıya canına okumak korkuyla geçmişin...
İçten kazanılan zaferlerle
Dıştan vaat edilen kazanma ivmesinde
Yaşamaya çalışıyor beden çürürken,
Kalbe, kan basılıyor çalışsın diye
Kalp halbuki su istiyor biraz
Su bile artık içten kazanılıyor
verilen kararlar 'son'sa,
dönüş olmamalı asla,
alınan kararlarda asla dönüş yoksa,
o zaman 'son', son bulmalı,
verilmiş kararlardaki 'son'larda...
terkedişinden sonra resmini yine de
odamın en güzel köşesine koydum,
kalbini de sakladığım yerde...
öyle bir hüzün çöktü ki içime,
önce ışıkları kapattım,
yanlış yazılıyorum,
hiç bir kaygım yok;
çünkü kendimi yazıyorum şimdi.
hiç bir kaygım olmamalı,
hiç bir an beni acıtmamalı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!