keman notalarının arasında arıyorum
kaybettiğim günlerimi,
kırmızı tabelanın altında
tahammülsüzce beklediğin
günü buluyorum notalar arasında,
acı çeken bir ruh;
birkaç senfoni eşliğinde
kırılgan gözlerle bakarken sana
umursamaz olduğunu görüyorum.
kendimi bir umut
boğulmaktan kurtarmak için
yıllarımı harcadığım nehre bırakıyorum,
öylece izlediğinde
nehiri bile hak etmediğimi
düşünerek boğulmuyorum
yeterince acı çeken bir şair olduğumda
boğulacağımı biliyorum;
gecenin siyahında kalbim
kulağımdaki uğultuyla aynı ritmi tutuyor
döndürmeyeceğini bildiğim
bir yola giriyorum,
ikimiz için de
bunun fazla olduğunu
fark ediyorum
ve kendimi
acı çeken şairler departmanına kitliyorum,
gözümden yaş bile
aktığını fark etmediğim gecelerde
sana veda ediyorum.
daha iyi bir keman olacağını biliyorum; çalmayı daha iyi bilene
ve daha iyi bir ilham perisi olacağını biliyorum;
yazmayı daha iyi bilene.
Kayıt Tarihi : 15.10.2025 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!