Sıra sıra gazeller bahşetsem adına,
Ve nakşetsem yüzünü kağıtlarıma.
Denk olur mu hiç o manzara ?
Ay'dan yansıyışına !
Es, ey rüzgâr , es
Kudretinle olursun nefes ,
Ama bu sefer
Yüreğimdeki ateşi söndürmek için es.
Varsın sönsün ateş , varsın kül olsun sevda,
Bir sonbahar gecesinde bulsunlar beni.
Karşımda deniz olsun,
ortasında kulesi kız olan...
Ve yapraklarını üzerime hafifçe serpiştiren ağaç ,
Yarı ölü bedenimin tam arkasında dursun.
Üzerinde bulunduğum bankın tüm soğukluğunu ,
Gaflet uykusuna yatırdığım onca kelimem var.
Senin sessizliğine dâhi hemen uyanır onlar.
Hallerinden herkes değil, yalnızca bilen anlar.
Esirgeyeceksen ilhâmından , bırak da uyusunlar.
Her ne kadar altı çizilesi kelimelerle yeni bir lügat oluştursamda
Haddi hududu aşan kaç an , düşlediysemde iç sûretini
Anladım ki benim harcım değilmiş yazmak , senin tefsirini...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!