Visal Kızıl Mahşerde

Göğsümün göğündesin Ey! Yar
Uzansam da ulaşamam benden sana
Visal kızıl mahşerde yazar

Münferit varlığıma tescildi seni sevmek
Bir o kadar da hiçliğin ismiydi
Dilde terennüm etmek

Çırılçıplak soyunan özleme
Dokun şimdi mesafelerce

Hani o mavilerden sızan
Islak kızılların rahminde büyüdüm
Yıldırım kökünde sürgünüm
Çaktığı yer kadar bil sürgünlüğüm

Suskunluğa susamışlık eşlik eder
Sahra çatlağı dudak
Uykusunda bekler
Gel geç huylu
Haziran yağmurundan medet

Gümüşi mehtap sızması
Dururken yeminli tanık
Serseri rüzgârın ıslığıyla
Sıvanmaz sanılan balçık
Vurulur güneş yüzüne

Zamansızlığın toprağına
Ne tohumlar ekilir
Nadas sabahlarda
Ongun geceler boy verir

O an
Gömerim korkunun içine
Yüreğimde ki sabiyi
Bilirim gömüt olduğu yerde
Karabatak günceden daha güvenli

Çırılçıplak soyunan özleme
Dokun şimdi mesafelerce

Dokun ki
Değdiğin yerde izler
Yolum olsun yeniden
Güneş doğuracağım günlere…

Unutma;
Bir kıvılcım yangına
Bir damla sağanağa hibe

Ve her şey
Nişan vurulduğu aksiyle sabittir
Varsa eğreltilik; ayarın yitikliğindendir

12.07.2009