Dün aynı hedefe koşanlar omuz omuza
“Tahir” diyorlar dün pis dedikleri domuza.
Dişleri dökülmüş de hâlâ bozkurtluk taslar,
Küflü kafasını çakalın omzuna yaslar.
Bazen tilkinin bazen de çakalın yanında
Belli ki bir bozukluk var hainin kanında.
Havlar,girmiş de tilkinin çakalın koynuna
Pek yakışmış çakal tasması itin boynuna.
Çakmak çakmaktı bir zamanlar o kor gözlerin
Tarihe ışık tutardı o sevda sözlerin.
Çakalın eteği altından el sallıyorsun,
Güya oradan şimdi bana gül yolluyorsun.
Sen ne aslan olabilirsin ne de kurt,bil ki,
Sen ancak tavuk çalarsın olursun da tilki.
Yakışır mı aslan yatağına tilki,çakal,
Bizde bir hayalden ibaret değildir visal.
Kayıt Tarihi : 17.9.2020 12:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cıngır](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/17/visal-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!