Virane Değirmen Şiiri - Abdullah Odabaş

Bozulmuş düzeni dönmez değirmen,
Usandım dünyadan bıktım elaman,
Ağacı merteği edilmiş talan,
Felek pençesine uğradım diyor.

Bir zaman benim de dönerdi taşım,
Yok idi ülkede benim bir eşim,
Karalı görmüştüm geciki düşüm,
Felek pençesine uğradım diyor.

Nice bir hevesle binam kuruldu,
Fabrika misali namım verildi,
Esti bir sam yeli kolum kırıldı,
Felek pençesine uğradım diyor.

Hüdanın işine erer mi akıl,
Kesildi nöbetçi kesilmez tahıl,
Ağalarım çoktur hepsi de pahıl,
Felek pençesine uğradım diyor.

Kurdular binamı yüksek uçurum,
Amasya, Merzifon nam verdim Çorum,
Kahır dolabına dolaştı torum,
Felek pençesine uğradım diyor.

Uçurdum bülbülü viran gülistan,
Komşu oldu bana koca kabristan,
Yazıldı namıma taze bir destan,
Felek pençesine uğradım diyor.

Yok sahiplerimde insaftan eser,
Her gelip geçenler fidanım keser,
Küsmüş değirmenim felekden küser,
Felek pençesine uğradım diyor.

Gelin sahiplerim tutun elimden,
Hiç mi bilmezsiniz acep dilimden,
Ya oğlan veya kız, yok mu torundan,
Felek pençesine uğradım diyor.

Meftuni var ise aklın başına,
Karışma kimsenin hiçbir işine,
Dolaşma dünyayı boşu boşuna,
Felek pençesine uğradım diyor.