Yıkılmış evler gördüm
Kökünden sökülmüş ağaçlar
Viran olmuş aileler
Yumruklarla kafamı dövdüm
Kimine baksam biçare
Elimi uzatsam ne çare
Kurumuş dudakları
Solmuş yanakları
Bir damla suya muhtaç
Gördüğüm hepsi aç
Yiyeceği bir parça ekmek
Nafile olsa demek
Vecdi yine viraneyle sızlandı
Yüreği alev alev korlandı
İnsan sevgisiyle yandı
Gözleri yaşa bulandı
30 Nisan 2008 Ankara
Vecdi HatunoğluKayıt Tarihi : 30.4.2008 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dağılmış ve viran olmuş aileler her zaman beni bitirir ve yaşamımı etkiler.Keşke bunların hiç birisi olmadan yaşayabilsek.
![Vecdi Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/30/virane-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!