Ankara’da bir ayrılık akşamında
Aklım durgun hayatımın keşkelerinde
Önce önüne düştü başın
Sonra gözlerinden bakışın
Bir oda dolusu sessizliğe
Tek düşmandı kalp atışım
Bu satırlar akarken gözlerimden
Önce kalem düştü ellerimden
Sonra SEN...
Kalemi aldım yerden,
Sadakatsizliğine isyan eden.
Senin düştüğün yerse derindi
Gözlerin kadar erişilmezdi
Uzanamadım ellerine
Toprak toprak sevgi attım üzerine
Kapak olsun diye ihanetine
Duydum şimdi viraneymişsin SEN...
Kaldır başını da bir bak virane görmediysen!
Ankara 18.12.2007
Kerim ÖzkaraKayıt Tarihi : 19.12.2007 12:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaldır başını da bir bak virane görmediysen!
'ben sende de viraneyim'diyorsun...
tebrik ederim
hüzün var derinliklerde
Kaldır başını da bir bak virane görmediysen!
Hayat bu,, istenmesede yaşanıyor ayrılıklar, hüzünler, özlemler..Yaşamak istediğin mutluluğu okumak isterim senden yakın zamanda ..:)
Teşekkürler kerim'cim, kalemine sağlık..
Sevgiler..
TÜM YORUMLAR (2)