gözlerimden yaşlar akar
bağözünün çayı gibi
saçlarıma aklar yağar
dağındaki karlar gibi
hasreti gönlümde volkan oldu
yıkıldı köyüm viran oldu
bağözünün dağlarının
kayboldu kuşu kurdu
kuşlar öterdi bülbül ile
yandı gönlüm sıla ile
ben bu dertten ölürüm
gömün beni bağözüne
dağı taşı altın idi
insanları zümrüt idi
torunları çekip gitti
yalnız kaldı bağözüm
depel dağı yükseğinde
keklilleri eteğinde
dedemin mezarı gözümde
hasret kaldım bağözünüme
güdüyorken hayvanları
kuzuları çobanları
çöle dönmüş tarlaları
viran olmuş bağözünüm
bacaları artık tütmez
çobanları koyun gütmez
mayveleri yemiş vermez
viran oldu bağözünüm
sevdamısın hasretmi
hiç bitmeyen dertlermi
yad eller bizi severmi
viran olmuş bağözünüm
adem bitirmedi daha sözünü
toprağını seven varsa açsın gözünü
birlikteliktir bu düğümün çözümü
diriltelim artık cennet köyümüzü
Kayıt Tarihi : 1.5.2006 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
toprağını seven varsa açsın gözünü
birlikteliktir bu düğümün çözümü
diriltelim artık cennet köyümüzü
Icten ve gercekleri vurgulayan bir calisma Temennim Tüm Köylerimiz ve Tüm vatanimiz eski Güzelliklerine Kavusur saygilarimla
TÜM YORUMLAR (1)