Gönül bahçem tarumar, umutlar harman. Eyledin beni bimâr-ı hicrân. Açıp sineye zahmı inkâr eden mihmân! Kalasın metruk, acep eder misin aşka imân?
Bir biçâre balığım oldun bana umman. Daldım hasretine içerim ancak kanmam. Daralır göğsüm eylemek ister âh u figân. Yoksa hayal, bir perî-sûret mi gördüm?
Gittin artik geleceğin gûman.
Sarmış bedeni yürek yangını, ne alev var ne de duman. Gözlerim çorak, bir bana mıdır zûlmun ey dünya! Hep gam, hep gam...
Uçuyorum yalnızlığa. Terk-i diyâr etsem nafile. Kanadım değdi sevdaya, kırık. Nicedir görmez nev-baharı bu sıddık. Belki de hep virândım, virân!
01.10.2016
Mustafa GöktaşKayıt Tarihi : 1.10.2016 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!