Kuş adası’nın yıldızlı ve büyülü gecelerinden bir gece daha.Sahil yolunda yürüyen bir sürü insan,tatilin tadını doyasıya çıkaran gençler ve eğlencenin dibine vuran çılgınlar.Herkesde bir tatlı telaş var.kimileri çok şık giyimli kimileriyse öylesine özensiz ve dağınık.Bir kaldırım kenarına oturup uzun voltalar atanları izlemek bile zevk burada.Her ortamda,her mekanda bir şeyler var sizi meraka iten.gördüğünüz yüz,gözünüze takılan bir turist ya da içkili bir ortamda şarkı söyleyen kadın.
Bir çift parlak ve sıra dışı pabuç,başın üstünde rastgele bir topuzla toplanmış sarı saçlar,dozunda göğüs dekoltesi ve mini bir elbise,bembeyaz harika bir ten.Bunlar ilk bakışta gördüklerim,daha dikkatle incelediğim de güzel bir kadın görüyorum:renkli gözler,düzgün bir fizik,kulağa hoş bir tını bırakan ustaca bir ses,velhasılı güzel kadın Vildan…
Kim bu kadın derseniz, ben de bilmiyorum.Mutlak bir hikaye gizli bu tok seste ve mahsun gözler de,bakmasını bilmek lazım galiba,güzelliğini kıskanmadan ya da küçük görmeden.Karşı cinsse daha başka tabi,onların bakış açısı daha bir acımasız,sahip olabilme güdüsüyle bakan ne çok göz var Vildan’a.O ise farkın da herşeyin,belli ki çok yaşamış böyle geceler de.Ona bakan gözlere umarsızca cevap veriyor,her hareketinde duygusuz ve hüzünlü.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
