Vildan Şiiri - Vildan Altunbaş

Penceresi bir bahçeye açılırdı,bu bir düş bahçesi,
Her yanı çiçek,hepsinin adı var hepsinin yüzü,
Hepsinin acısı,hepsinin hatırası,
Bir sürü kuş uçar evinin üstünde,
Hepsi sonsuzluğa kanat çırpar,
Nasıl özgür, nasıl hürler,
Güzel hayaller gibi uçup dururlar,
Bak ki hiç birini yakalayamaz,

Kapısında hiç kimse yok,
Odaları boş, çekmeceler boş,
Gözleri uzaklarda, uzak şehirlerde,
Yıkık dökük kalbi, artık umarsız hayata,
Baktığı gökyüzü aynı değildi,
Bir yangın daydı, rüzgar yönünü değiştirdi,
Şimdi her yer yanıyor,
Gözleri alev alev,yüreği kadar...

Hiç farkında değil,
Bana ve yüreğime yaptıklarının,
Artık bununda bir önemi kalmadı galiba,
Çırpınıyordum, ve sonunda boğuldum...