Kara saplı hayatın tomurcuk gülleri
Yaprağın rengi belirmeden uçan külleri
Açmasını beklemeden çevirdiğin güzleri
Sendeki bu vahşet vicdanmış meğer
Gördüğümde huzur konduran bulutlar
Yağdığında rahmet kokladığım umutlar
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bazı mısralarına günlerce ağlamak az gelir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta