Vicdanlardaki yangın-2 Şiiri - Halil Aydın

VİCDANLARDAKİ YANGIN-2
Şiirler okunuyor

“Saçların aklarla dolduğu zaman
Geriye hasretle bakar mısın?
Yıllar maziyi yolduğu zaman
Göğsüne menekşe gül takamasın”?

Taa yüreklerden süzülerek
Fon müziği çalıyor
Hüzzam makamında
Gözyaşları süzülüyor
Yüreğin en derinliklerinden
Sazlar semah çalıyor
Kadın erkek semah dönüyor
Tek yürek olmuşlar biri biriyle
Üzüntülerden, kederlerden uzak
Ulaşmak istiyorlar
İnsanlığın en yüce erdemlerine

“yaşamak bu yangın yerinde her gün ölerek
Zalimin elinde tutsak, cahile kurban olarak
Yalanla kirlenmiş havada güçlükle soluk alarak
Savunmak gerçeği yalanı bilerek
Korkağı döneği suskunu görüp de öfkeye dolarak””

Birden sesler geliyor kulaklara
Mahşeri bir kalabalık
Bağırıp çağırarak
Sel gibi akarak
Gözü dönmüş, kandırılmış
Zavallı insanlar, bunlar
Şaşırıyorlar birden
Sözler bitiyor,
Semahlar duruyor
Sazlar susuyor
Bir an duruyorlar
İnsanlar otele doğru geliyorlar
Kimi yangın tüpünü
Kimi piknik tüpünü
Kimi süpürge sapını
Kimi şalvarlı, kimi yeşil bereli
Kimi sakallı, ağızlarında küfürler
sel gibi bir güruh

Kiminin yüzünü kaplamış
Korkunç bir endişe
Kaderlerini bekliyorlar
Çaresizce..
Saldırganlar otele camlardan
Pencerelerden tırmanıyorlar
Benzin döküyorlar,
Perdeleri halıları tutuşturuyorlar
Alevler, dumanlar
Ölüyorum diye bağıranlar
kurtarın diye can havliyle
pencereden bağıranlar
geberin, geberin diyerek
dışarıda delirmiş gibi zıplayanlar
Can veren, boğulan insanlar
merdivenlerden sağ çıkaranlara saldıranlar
delirmiş gibi ölüler çıkarken geberin diye bağıranlar
az değil, tam 33 can diri, diri yandı
Ortalık sanki bir mahşer
kömüre dönmüş cenazeler
yürekler dayanmaz insanlık
utanır, bu gericiler
bir kahraman edasıyla dolaşırlar
meydanlarda,
Yılar geçse de
Zaman aşımına uğradı dense de
Sillemesiniz hafızalardan
Gitmez alevler gözler önünden
Dinmiyor kulaklarda o acı çığlıklar
Burunlarında hala sinen yanık kokuları
Onarılmaz yaralar açtı yüreklerde
Biliniz ki yüz yılar geçse de iyileşmez
Acı içinde acılar
Utanç içinde utançlar
Unutuldu deseniz de
İnsan vicdanında
Bu yangınlar yüz
Yılar geçse de sönmez
Sanatçılarımızı, türkülerimizi şairlerimizi yaktılar
HALİL AYDIN (Sizden biri)