Vicdanlar Katı Şiiri - Cengiz Esgin

Evladım bu dava cehalet davası hak davası
Eşeleme her yanından fışkırır hava parası
Şair korkar, yazar korkar, dava yetimdir
Yol uzundur, yolculuk zorlu düşman çetindir
Yürek sağlam, ciğer kanlı, vicdan ister canlı
Şu kaleme bir bak nasıl da heyecanlı
evladım durma yaz, mürekkebi saça döke
Hakkını bırakma ara, bul, al. Söke söke

Diline düşmesin birileri gibi lal
Desinler ki helal şu evlada helal
bilinsin ki bu adam Sırat-ı Müstakim neferi
demokrasi maskesinin altında haçlı seferi
Sakın alkışlama bulacaktır onu laneti
Kahvaltı sofralarındaki ihaneti
Elbette geçip gidecektir bu devir
Burası son kale kanunu ilahi emir

Bu dava Necip’ten bu yana öksüzdür
insanlar para önünde savrulur köksüzdür
Avrupa ortasındaki Bosna’da ne oldu bak
Vicdanın yerine konulan Hümanizm helak
Srebrenitza’yı gören ve susanın dili çürür
Fenalık konuşursan toplumda fenalık yürür
Hollandalı topladı Boşnak’tan silahları
Öldür emri vermişti kadim dinlerin ilahları
Toplu mezarlara konuldu binlerce insan
Güldü Berlin, güldü Paris, umursamadı Horosan
Artık oyun zorlu, oyun gizli, Siyaset baş rolünde
Bosna, Kıbrıs, Mora, Hocaali, Kırım kan gölünde

Nerede İslam kardeşliği Müslüman benlik
Başındaki sarık belindeki kuşaktı kefenlik
Laiklik, Şeriat diyerek ekildi kinler
Zaman geçti ve yıkıldı bütün dinler
Kim direniyorsa şimdi ona musallat
Ey dostum Artin bana Musa’yı anlat
Nerede saklı öldürmeyeceksin emri
Fosfor bombalarında yanan Filistinli
Ne kadar yanılgı içindeyse gamalı haç
Senin aç gözlülüğün yüzünden dünya aç
Yok etme peşindesin milyonluk koca bir halkı
Elbette yılılacak bir gün bu siyonizm çarkı

Ey Niko! sen anlarsın ayrılalı çok olmadı zira
Benim yüreğim yanıyor sen diyorsun ki çıra
Gördüğüm odur ki ele geçirilmiş senin kilise
Emperyalizme selam çakıyorsun sen ise
Asırlarca şarapla takdis ettin, etmedin şükür
Ey Abdülhamit kalk şunların yüzüne tükür
özel hukuk, ekonomik ayrıcalık oh ne rahat
Emek üzerinden toplanan kıymetli cerahat
Lakin, iyi kötü bir düzen vardı selam verirdik
delirdikçe çok istedik, istedikçe çok delirdik

Yoo! Hak geçmesin kendime değildir sözüm
Çete kurdun İzmir’e girdin yetmedi iki gözüm
İşte Çengelköy kilisenin bahçesindedir cami
Şimdi sana da musallat bana çöken harami
Sömürmek için düşmanlık yaratmak gerek
Aklı başında hele ki gören insanlar seyrek
Bugün atılan aynı düşmanlık tohumunu
Sararken illet senin oğlunu benim oğlumu
Bu nasıl bela kimsenin neden çıkmıyor çıtı
Ege’nin iki yakasında vicdanlar artık katı