Vicdana Dair Şiiri - Levent Kürkçüoğlu

Oysa gün ne de güzel başlamıştı
Yataktan gayet dinç kalkılmış
Keyifli bir kahvaltı da yapılmıştı
Sırada işe yetişme telaşı vardı

Sokağımızdan hızla ilerlerken
Saate baktım servis için henüz erken
Yol verdim insanlara karşı caddeye geçerken
İzledim etrafı henüz vakit varken

Bakkal İsa dükkanını açmış rafları yerleştiriyor
Ayşe hanım kızını okula götürmeye hazırlanıyor
Apartman görevlisi sabah temizliğini yapıyor
Fırıncının camından taze ekmek kokuları geliyor

Aniden parkta yatan biri ilişti gözüme
Üstünde eski bir çuval parçası, ayakları çıplak
Belliki üşümüş, çalıların arasına büzüşmüş
Kimseler görmesin diye yüzünü yırtık bir şapka ile örtmüş

Kimbilir ne derdi vardı bu garibin
Birisi sorsa söyler miydi nicedir halin?
Yaklaşamadım yanına, ya para isterse, ya sarhoşsa, ya bana saldırırsa
Zaten servis de gelmek üzereydi canım, nasıl olsa birileri bakardı elbet

Kısa bir süre sonra servise binmiş ve tilki uykusuna dalmıştım bile
İşe gelince, normal bir tempoda mesaimi tamamladım yine
Çalışma arkadaşlarım futboldan, dizilerden ve pahallılıktan bahsettiler tüm gün
Eve dönüş yolunda akşama ne yemek var acaba diye düşündüm.

Servisten indiğimde parkın orada bir kalabalık ve ambulans gördüm.
Ne olduğuna bakmaya gittiğimde sabahki adamın az önceki vefatını öğrendim.
O anki duygu keşmekeşliğim, vicdan sızıntısı kahrediciydi,
Kendimden ve insanlıktan hicab duyuyor, pişmanlığımı tarif edemiyordum.

Acaba sorusu beynimin içini kemiriyordu
Acaba sabah yanına gitsem ona yardım edebilir miydim?
Acaba ambulans çağırsak hayata döndürebilir miydik?
Acaba bu tür bir vaka yarın bizimde başımıza gelir miydi?

Sorular cevapsız kalacaktı muhtemelen
Bircok kişi bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyecek
Tekrardan eski koşturma ve bencilliklerine devam edecekti kaldığı yerden
Bana ne vurdum duymazlığı topumun kanayan yarası haline gelene dek.