*vicdan/Sızım* Şiiri - Şair Araz2

Sen bilmezsin yar
Çorak günlerin, paslı akşamlarında
Karla karışık bir hüzün yağar
Gamlı gönlümün, nemli duvarlarına

Sensizliğin uluorta raksına, eşlik eder
Mendilsiz gözyaşlarım

Sen bilmiyorsun yar
Hayat denilen muammanın, en düşsel gerçeğidir
Buğulu bakışların
Seni öyle severim ki, aşkın gözleri kamaşır

Oysa
Devrik bir cümlenin, yarım heceli telaffuzu gibidir…

Çalıntı zamanlarda, bulamamak seni
İçime sığmayan hasretin
Vakitsiz gel-gitler de, sorgular yüreğimi

Sen görmezsin yar
Beynimin hücrelerinde, ihtilal olur bu saatlerde
Bir ülke devrilir gönlümde, göz göre göre
Cevapsız suallerin, eflatun ışığında
Kırık, dökük gülüşlerin, cellâdı olmaya talip
Ustura ağzı bir suskunluk, kılıç sallar dudaklarımda

Sen anlamazsın yar
Yüzümün sen yanı
Cami avlusuna terk edilmiş
Bebek umarsızlığın da, gülümsüyor hayata
Eyyub-i sabır ister, bilirim; seni beklemek
Yakubun gözyaşlarına müştak

Sen farkında değilsin
Bu rıhtım da sabahlar olurda
Güneş, hiç mi hiç doğmaz yar
Belki de bu yüzdendir
Benim denizlerimi, martılar terk ettiğinden beri
Bu kentte yarasalar
Geceleri değil, hep gündüz uçar

Bilmiyorsun yar
Bukalemun aşklarda
Aramadığım hep sen
Bulamadığın yalnızca ben

Oysa sen benim
Baharsız yaz/ım
Kar/ayazım
Kırık/sazım
Vicdan/sızım
VİCDANSIZIM
ARAZ