Vicdan Mahkemesı Şiiri - Ramazan Alsan

Bir mahkeme kuruyorum gönlümde yargılıyorum kendimi
Davalıda benim davacıda magdur da benim süphelide
Kırıyorum kalemimi veriyorum cezamı kendi kendimin
Gönül vicdan mahkememde yargıcda benim savcıda

Bir heyet kuruyorum kırılan kalbimin yok olan duygulaında
Soruyorum yüregime eyy kalbim sana bu adammı sevdirdibir vicdansızı karşılık bulmayan yaralayan askları sana
Ses yok her yan suskun heryan durgun ortalık tenha sessız
İdama mahkum ediyorum kendi kendimi...
Asıyorum kendimi yalnızlıgın en ince en uç dallarına