Vurdum sırta sevda dolu heybemi,
Gidiyorum bu saf gönül yaralı…
Görmez oldu nazlı yârim sobemi,
Görüyorum ipek saçlar taralı…
Söz verenler sözlerinden cayıyor,
Sır verdiğin sırlarını yayıyor,
Zemin kaygan mevki koltuk kayıyor,
Kültür değil saygı gören paralı…
Erozyonda kişilikler parçalı,
Evsiz çokken katlar köşkler sırçalı,
Sevgi bitmiş diller sivri fırçalı,
Astlar sessiz amir beyler naralı…
Yalan dönmüş ekmek zeytin peynire,
Tapar olmuş beyin şiddet cebire,
Girmeyecek sanki kimse kabire,
Merhamet yok yürek vicdan aralı…
Cantekin der; garip gurbet kuşuyum,
Kırık hayal gönlün soğuk duşuyum,
Haksızlığa sesli isyan tuşuyum,
Talihim küs bahtım zaten karalı…
Kayıt Tarihi : 3.3.2018 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!