öyle hemen
vazgeçme sakın
periler naz yaptı diye
yaz dök içini
ister açık seçik
ister gizli gizli
ey tanrım;
kızıl gökler kadar mavi,
mavi denizler gibi kızıl tanrım!
senin varlığın kadar gerçek,
benim mutluluklarım...
eskiler arıyorum
arayıp bulamıyorum
geçmişi anıyorum.
ah orhan veli...
sen misin bu dünyanın garibi
yoksa ben mi?
biz de bir şeyler kapmış olmalıydık
kapkaçcıların dünyasında
hiç değilse birkaç bilezik
kalmalıydı yastığımızın altında
denize kıyısı olan bir şehrin
hiç denize girmemiş çocuğusun sen
her şey elinin ucunda
ama alamıyorsun avcuna bir türlü
suç sende değil
çarpıklaşmış bütün kalpler
bıktım artık sürekli
temize çekmekten kendimi
ve kaybolup durmaktan
satır aralarında kalbimin...
alma bu kadar ciddiye
hiçbir önemi yok
aslında yaşamın
kafiye yapmışım
yapmamışım
ne fark eder?
kağıt yığınlarının arasında
bir şair veda etti
ağladı tüm şiirleri ardından
zaten o da gözleri ıslak gitti
bir masada yüz üstü
okudukça güçlenirim sanıyorum
tek tek sayıyorum cümleleri
satırlar bir yolculuk gibi
ben de en büyük gezginiyim dizelerin..
her kafiye ruhuma dokunuyor benim,
son bir dilek tutmuştum kanadında
en son gördüğüm martının
her şeyi bitirmek vardı aklımda
henüz ilk haftasındaydık martın
sanki söyleyecek bir şeyi vardı hırçın
dalgalarla coşan denizin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!