Kendini akıllı sandı
Acemice toydu vicdan
Rantı duyunca uyandı
Doyan ile doydu vicdan
Herkese eşit demişti
İnsanı insan bilmişti
Alay edip çok gülmüştü
Adam bile kıydı vicdan
Kendi değil dil ağırdı
Kara demişti yoğurdu
Öküz buzağı doğurdu
Böyle akla uydu vicdan
Doğrular asla eğilmez
Eğrinin yönü bilinmez
Gökteki yıldız sayılmaz
Onu bile saydı vicdan
Koyma akla uyulur mu?
Kurt kuzuyla yayılır mı?
Çiğ yumurta soyulur mu?
Onu bile soydu vicdan
Tuncay etrafına bakın
Dikenlerden gülü sakın
Hedefine olma yakın
Kafasına koydu vicdan
Kayıt Tarihi : 3.9.2005 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
5.Beyit birinci dizesinde,şair Değildim ben sana mail sen ettin aklımı zail,şair burda yaşadığı fani hayatta her şeyin geçici olduğunu bir halde durmayıp gelip gidenlere baktıkça kendi kendini sorgulamaya tabi tutuyor,ben yaratılmış bir varlığım faniyatın fani ve zail hallerini görünce gördüğü her manzara karesine baktıkça
Acemice toydu vicdan
Her söze kandı inandı
Doyan ile doydu vicdan
kutlarım.Vicdan namazla cilalanmayınca körelir. gerçekleri göremez. çok ahengli ve akıcı yalın .kaleminiz daim olsun
Eğrinin yönü bilinmez
Gökteki yıldız sayılmaz
Onu bile saydı vicdan
Yüreğinize kaleminize sağlık.
Mükemmeldi.
saygılar
sen akmısın? karamısın?
düşersin bir şairin diline,
böyle şiir olursun işte.
kutlarım tuncay abi.
vicdanı olduğu gibi anlatmışsın.
Kurt kuzuyla yayılır mı?
Çiğ yumurta soyulur mu?
Onu bile soydu vicdan
Mükemmel tesbitler.ustaca şiir.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (13)