Vicdan Şiiri - Özlenen Deniz İnanç

Bir kalemde kaldırıp atsan öte tarafa dostu
Göz görmese bir ömür gül yüzünü
Bir anda terk etse can cânânı
Kulak işitmese ahir zamanda bile şen sesini
Dil sükût etse, selam bile salmasa kıyamete dek
Gönül taş olup insaf etmese hiç
Akıl küsüp inkar etse, yok saysa her şeyi
Kurtulur mu sanır insan, sinedeki vicdanından?
Vicdan..vicdan..
O vicdan ki;
İki eliyle tutar yakadan
Kurtaramaz kendini omuzlara abanmış anılardan
En şahin bakış, dağları delen çığlık misali
Sesiyle boğar kendi sessizliğini
Mapusudur kendi kendinin
Vicdan mapusundan kurtulamaz insan.

20.05.2010