Vicdan Şiiri - Kitapsız Şair

VİCDAN
 
Bunaltır şehrin gürültüsü, toz ve duman
Binalar, işyeri ve evler sanki birer zindan
Caddeler dolup boşalıyor, insan ve araçtan
Hareketlidir akşamlar, farkı yok sabahtan
 
Nefes almak için kafanı çıkar bak camdan
Yemyeşil bir örtü gibi uzanır ovaya dağdan
Çok güzel görünüyor ufku kaplamış orman
Rengine ve kokusuna herkes oluyor hayran
 
Git, gez ormanı öyle sadece bakma uzaktan
Üstünü sis kaplamış, dereler akıyor ortadan
Yapraklı, dikenli, meyvesi, çiçeği hoş kokan
Her yerinde var çok çeşitli bitki her boydan
 
Su, toprak ve ağaçtaki yuvasında yaşayan
Yüzen, sürünen, tırmanan, koşan ve uçan
Vahşi, zararsız ve sevimli pek çok hayvan
Zorlu hayat mücadelesinde tetikte her an
 
Güçlü ve acımasız olana kalacaktır meydan
Yaşamak gerek ya avcı olursun ya avlanan
Fil, gergedan, aslan ve kaplan birer kurban
Yok etmede öldürmede hep başı çeker insan
 
Doğaya ve içindeki tüm canlılara iyi davran
Bitki, hayvan ve insanlar sana değil düşman
Dönmez giden zaman, ok yaydan çıkmadan
Bitsin canla kavgan, yok mu sen de vicdan

#kitapsizsairim

ŞİİR NO:062