Vicdan Şiiri - Turan Tuncer

VİCDAN

Çocukluğumu, yurtlara bıraktım, gece ayazları
Sevgiye aç büyüsün gözleri, kent ışıklarına inat
Umutlarını sakla, işlediğin cinayet sonrasına
Benim duygularım aç, bende gülüşler karaborsa

Terkettim, piç gençliğimi kaldırımlara kimliksiz
Kundaksız ve soyadsız, öyle notta bırakmadım
Siz gözlerimde okurken, çoğul sahipsizliğimi,
Ben ağır yaralar açmaktayım, vicdanlarınıza.

Bana her suni insan bakışınızdan, utanarak
İçinizdeki, o yalancı yaralarınız, kanayarak
Bak-ki gör gözlerimde, çocukluğunun resimlerini
Alnımda alacaklarımın çentiği, vicdanları yırtarak

İyi bakın yüzüme, orada güneşi göremezsiniz
Bahar olmaz saçlarımda, kirlidir öremezsiniz
Hiç farketmedim ben, ilk nisan yağmurlarını
Karakış sarmış bahara inat, güldüremezsiniz

01 Mayıs 2006 /İst
Alkadraz_Kuşcusu