Vicdan Şiiri - Büşra Bilen

Bütün acıları, hüzünleri,
Endişeleri,
Vazgeçmem dediğim her şeyi,
Bir çırpıda bir daha asla dokunamacağım yerlere
Savuran,
Ama ne tuhaftır yüreğimdeki her yaraya biraz bırakan.

Beynime, bütün düşüncelerime,
Su misali sızan,
Bütün hücrelerime girip,
Bana yürümeyi,kendim kadar konuşmayı,
Ve kalkmayı öğreten.
Bilemedim sıkısan yüreğimin,
Vicdanım olduğunu,
Göremedim bir gün elimi,
Yangınlara kendim uzatacağımı.
Kırgınlıklar, öfkeler, öfkelenmeler.
Geçip gidermiş bir vicdan azabıyla.

Sözün bittiği yerdir,
Vicdan azabı.
Cümlenin öznesini söylesen yüklemini söyleyemezsin,
Yüklemini söylesen öznesi kalır yüreğimde.