Yanıma bir adam gelir ara sıra
Elleri arkasında usulca volta atar
Görseniz adamın hası on numara
İnanın ne adını bilirim ne yaşını
Öylece fikrimin ucundan bakar
Belli ki parada pulda hiç gözü yok
Kadın milletinden çoktan geçmiş
El alem gibi hiç değil, gözü tok
Ne kadar varsa yalan dünya malı
Hepsini elinin tersiyle kenara itmiş
Her zaman o konuşur ben susarım
Bana benden güzel anlatır beni
Duydukça kendi kendime şaşarım
Meğer günahla ıslanmışım ben
Denizin dibini boylamış yosun gibi
Ceketini alıp ortadan kaybolur
Benimkisi belki hayırsızlık ama
Onu aradığımı söylesem yalan olur
Ama ne zaman ki bir kusur işlesem
İki eli kanda olsa o beni bulur
Adamın İçine mi doğar bilmem ki
Birden bire gözleri üstüme dikilir
Yangın olur uykumun tatlı yeri
İçimde tuhaf bir şeyler can çekişir
Çıldırasıya İki yakama yapışır deli gibi
Ah be sersem ben sana demedim mi?
Kıpkırmızı kesilip yerin dibine geçerim
Hani o vurdumduymazlığım nerede?
Hangi cehenneme gitti kör şeytan?
Utancımdan yüzüne bakamam
Ondan milyon kere özür dilerim
Yine de acıyıp teselli eder beni
Öpülesi elleriyle gözyaşımı siler
Dillenir bir parça merhamet sesi
İçimde masum bir çocuk konuşur
Ve çocukluğum gözlerimde tüter
e çocukluğum gözümde tüter
Kayıt Tarihi : 5.9.2015 22:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akın Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/05/vicdan-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!