Dudakları çatlamış çocukların
Rüzgarlarına maruz bir yeşil,
Ki duayeni bu dumanın,
Sigarayı sıkan dudaklar.
Aşk, ömrü birlik bir bütün,
Salınıp durur sokaklarda.
Zengin üsluplu bir züppe değil,
Yürekli bir zengin taşıyan, omuzlarda.
Dudak tiryakisi ömür boyunca,
İflah olmaz, gök çatlasın.
Yürek tiryakisi ise,
Aşk;
Tiryakiliktir zaten geçip gitmeyen.
Geçip gitmeyen zaman gibi,
İçinde dolanıp duran yaşam gibi.
Kapatılsa da gözler, güneş,
Hep aydınlık tahtında.
Ay ise hep veziri güneşin,
Gölgesiz bir dünyanın
Karanlığında ve aydınlığında...
Kayıt Tarihi : 24.1.2021 21:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Reşat Öztoprak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/24/vezirlik-meselesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!