Ve Yine Şiiri - Reşat Öztoprak

...ve yine olmayışının
ağır bastığı
bir uykusuzluk seramonisi.
Rüyaların karmaşından sıyrılıp
sana uyanmanın gerçeği.
Her ruyada sana bilenmenin var oluşu...
Özledim demek yetmiyor
ve kafi gelmiyor
boşluğunun dolmayışına.
Her gece daha fazla
ve daha fazla
baskı kuran gözlerin...
Hayaller artık erteleyemiyor
hiçbir şeyi
ve hiç bir şey
sensiz anlam kazanmıyor.
Saygı yitiriyor
var olan ne varsa.
Her şey küfreder gibi.
Içimde içtiğim sigaranın
duman izleri ve git gide
artan sigara ile
öksürük nöbetleri.
Yine sen varsın
içinde hepsinin.
Kesik iştah dönemleri
ve tat almayış
var olan hiç bir şeyden
senden ötesi...
Özlerken yorulur mu hiç insan?
Ne denli özlüyorsa
yoruluyormuş meğer
ve titreyen parmak uçlarına
şiirler yapışıyormuş bilmeden.
Özledim seni deyip
çıkamıyorken işin içinden,
korkularınla düşlemek seni,
korku ötesi...