Küçükken sana alınırken bayramlık,
Sende koyar mıydın başucuna?
Ve uyur muydun erkenden,
Çabuk olsun da,
Kavuşayım bayrama?
Ben öyleydim,
Şiirlerim bir hasretnamedir sana,
Yazdıkça senle konuşurum!
İçinde seni anlatır,
Sana dert döker,
Seni okurum.
Dışarıda güneş, bir parıltı bırakıyor çatıda,
Akşamın yağan güzel yağmuru gülümsüyor,
Eserken rüzgar serin bir uğultu ile özgürce,
Kalk diyor bana yolculuk vaktidir artık.
Uzakta bir dağ, morluklar arasında belli belirsiz,
Bir camın buğusuna,
Sevgilinin adı yazılmamalı,
Buğu solup kaybolurken,
İsmin uçup gitmesinden korkmalı!
Aslında insan,
İki mahkûm,
İki ayrı hücreye konulan!
İkisi arasında tek fark,
Konulmadan önce,
Biri kulağına fısıldanan!
Keskin virajlı bir patikada,
Küçük bir çocuk yürümekte!
Yol aldıkça büyüyen,
Derin bir uçurum onu izlemekte!
Yalnız olsa da aslında,
Yürek, arkadaşına yol göstermekte!
Kalk düşme gama yüreğim,
Yar'in kalbi seni bekler,
Bilmez misin sol yanım,
Ritmi, ritmini ister!
Aç gözlerini gözlerim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!