VEYSEL BABA
Dünyayı seyrettin, kalp gözün ile
Şiirde ve sazda, yapmazdın hile.
Sadık toprağında, sen güle güle,
Işıklar için de, yat Veysel Baba.
İlime-bilime-fenne âşıktın,
Her gün karanlığa, sen bir mum yaktın.
Bütün insanlara, eşdeğer baktın,
Herkesçe sevil din, can Veysel Baba.
Sen de zalimleri, kötü bilirdin,
Hakka-hakikate, çocukken girdin.
Hak-hakikat için, çok uğraş verdin,
Ölmez eserlerin, var Veysel Baba.
21- Mart- 1973 yürüdün Hakka,
Sevgini bıraktın tüm varın halka.
Hep doğru giderdin, yapmazdın yalpa,
Kavuştun vuslata, can Veysel Baba.
Rızaoğlu, seni üstadı bildi,
Aydınlık yolundan, izinden geldi.
Nefsi köle yaptı, ölmeden öldü,
Beni de yanına, al Veysel Baba.
Susturma sazını, çal Veysel Baba.
21 Mart 2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU
Kayıt Tarihi : 23.3.2009 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
21 Mart 1973 yürüdün Hakka, Sevgini bıraktın tüm varın halka. Hep doğru giderdin, yapmazdın yalpa, Kavuştun vuslata, can Veysel Baba.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!