Veysel Baba Şiiri - Şair Şahin Karaman

Şarkışla’da doğdun ne de güzelsin,
Özgürlük dervişi yâr Veysel Baba.
Ozanlar bağında çokta özelsin,
Erenlerden payın var Veysel Baba.

Karardı gözlerin yandı yüreğin.
Damladan deryaya saldı küreğin.
Arifler deminde sürdü süreğin,
Sönmedi yürekte nar Veysel Baba.

Mızrap kalem oldu düştü eline.
Gam, kederi vurdu sazın teline.
Cümle âlem hayran bilge haline,
Seninle yaşamak kâr Veysel Baba.

Kara toprak senin sadık yârindi.
Sinendeki irfan ne de derindi.
Gönüller mekânın sonsuz yerindi,
Bitmedi sazında zar Veysel Baba.

Kuzuyu kurt ile yayar gezerdin.
Gözün görmez ama iyi sezerdin.
Lale, sümbüllere övgü dizerdin,
Kulaklar çınlatan tar Veysel Baba.

Sığmadı tarihe şöhretin şanın.
Yayıldı cihana bilgelik yanın.
Fırat misaliydi damarda kanın,
Eritti sinede kar Veysel Baba.

Şahin’i, Baz’ları saldın uçurdun.
Çınardın göğsüne şerbet içirdin.
Dünyadan ölümsüz bir can göçürdün,
İşte sadık yârin sar Veysel Baba.