Veyl Olsun Şiiri - Eyüp Beyhan

Beslendi tiran karanlıkta
Zulüm düşmüş tahtına
Cehalettir tek sermayesi
Veyl olsun mazluma tekme atana

Gökyüzü küstü toprağa,
Gölge düştü umutlara,
Hak yiyenler bir masaya,
Veyl olsun böyle saltanat kurmuş olana

Boyun eğmeyen, dik duran,
Hakkı satmayan, doğrultan,
Her daim şanı büyük adam,
Veyl olsun şerefine leke vuran.

Eğilmeyen, boyun bükmez,
Hak uğruna geri çekilmez,
Haram lokma boğazından geçmez
Veyl olsun kula kul olana

Dün başka bir yüzle gezen,
Rüzgâr nereye, oraya dönen,
Bugün erdemle süslenen,
Veyl olsun o sahte yüzlere.

Emeğe el sürmeyenin,
Bilgiyi pula sayanın,
İnancı menfaat sananın,
Veyl olsun öğreticisi yalancı olana.

Hakkı yiyen, hakkı bozan,
Mazlumun ahıyla doyan,
Diz çökene dostluk sunan,
Veyl olsun böyle söz sahibi olana.

Varsın korksun dilsiz olan,
Başı eğik, sessiz kalan,
Mazlum için sabır dolan,
Vakti gelince taşmazsa Veyl olsun.
(E.B/2025)