Veyis Ersöz Hocama
Veyis hocam, hala kulaklarımda tebliğ sesin,
Gittin habersiz ve sessiz, Mevlam rahmet eylesin.
Bugün ne mesaj vereceksin diye bekliyorum,
Sımsıcak, birleştirici yazını istiyorum.
Neylersin; bugün, yarın, ölüm herkesin başında,
Zamansız, yaz, kış, yatılacak musalla taşında,
Sen gittin ama hala geleceksin sanıyorum,
Gazetelerde, dergilerde seni arıyorum.
Görevini hiç bırakmadın, gözün gidene dek,
İslam’ı anlattın etrafa, özün gidene dek.
Sevilen kulsun, sen de el üstünde gidiyorsun,
Eller açıldı Mevla’ya, sen bunu biliyorsun.
Veyis hocam, inan ki, sol yanıma kan damladı,
Çok ölüm gördüm ama, bu ölüm gibi olmadı.
Gel hocam, hayat tecrübenden bize bir şey anlat,
Çektiğin sıkıntı, yanlış olan her şeyi anlat.
Ölümü şeb-i arus yapan nadide, o kulsun,
Benim için örnek ve yazarlığıma okulsun.
Adın unutulmasın, kulakta çınlasın dursun,
Sadakayı cariye eserlerin hep okunsun.
Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 18 Aralık 2018
Kayıt Tarihi : 22.12.2018 11:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!