Allah'a ayandır, bize karanlık
Yaşıyoruz hasbelkader vesselam
Hayatın sırrına ersek bir anlık
Şuurla yaşanır kader vesselam
"Her nefis ölümü tadar muhakkak"
Öyle taktir etmiş Kadir-i Mutlak
Çok zor değil hikmetini anlamak
Doğan ölür, gelen gider vesselam
Dünya pazarında bin bir hediye
Üçe al, beşe sat, topla yediye
Çalışıp kazanıp kâr etsin diye
Hak, kula müsaade eder vesselam
Kimi malı mülkü gerçek kâr sanır
Kimi nefsin hevâsından usanır
"Nefsini tanıyan Rabb'ini tanır"
O'nun rızasını güder vesselam
Mevla'nın emrine isyan edersek
Şeytanın yoluna uyup gidersek
Henüz tövbe için çok erken dersek
Her iki dünyamız heder vesselam
Düşerse gönül'e İlahi cemre,
Lütfuyla bereket karışır ömre
Rabbinin katından gelen her emre
"Başımın üstüne Hû" der vesselam
Kayıt Tarihi : 5.1.2024 09:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı sınavlar Emin bey.
“Nefsini bilen, Rabbini de bilir.”
Yani nefsinin acziyetini ve hiçliğini idrâk eden kişi, bir terbiyeciye, Rabbe muhtaç olduğunu anlar. Bu acziyet ve hiçlik içinde; «Ben» demenin ne kadar abes ve bâtıl olduğunu anlar. Muhtaç olduğu «Rabb»i aramaya, O’na yönelmeye başlar. O’na kul olmaya koşar.
Dâimâ şu âyet-i kerîmenin tefekkür ve idrâki içinde olur:
“Ey insan! Seni yaratıp seni düzgün ve dengeli kılan; seni, istediği bir şekilde (şekilsizlikten çıkarıp en güzel sûrette) birleştiren, ihsânı bol Rabbine karşı seni aldatan nedir?” (el-İnfitâr, 6-8)
Teşekkürler Cihat Bey, selamlar hürmetler efendim.
TÜM YORUMLAR (2)