Vesselam Şiiri - Özcan Kurt

Muhabbetin özü sanma ki kelam,
Dost meclisinde birdir, can ile canan,
Hamuş olur, yüreği aşk ile dolan,
Hal bilmez ile selamı kestim vesselam,

Yerden keser ayağın, şan ile makam,
Oralarda yok ise hatrı sayılır dayın,
Çulsuz parasız, nicesin, bilinmez adın,?
Pahası göynek ile, bağımı kestim vesselam,

Hoş söz edeni kanıp, sayma adamdan,
Özü çürük çıkar gelir, bazen sonradan,
Nankör diyor sınayıp bizi yaradan
Muhannet ile bağımı kestim vesselam.

Canlar sevgi görmüyor ana babadan,
Hayır yok, yumuş tutmaz asi evlattan,
Sonu yok gıymat bilmeyen karı kocadan
Yol yordam bilmez ile bağımı kestim vesselam.

Özvecan'ım
Can pişre olsan gerek ol can içinde,
Paye, yürekte özde değil biçimde,
Ne gelirse başa, akılsız kolay seçimde,
Ne olduğunu bilmez ile bağımı kestim vesselam.
ÖZ VE CAN